Mattie’s Column
Allerheiligen en Allerzielen: 1 en 2 november
Hierover te schrijven roept huiver op en moet ik aan mijn vader denken. Hij had een paar dagen die speciaal voor hem waren. Dat was o.a. Goede Vrijdag, dan moest je volgens hem, waar je ook was, om 15.00 uur één minuut stil staan. In gedachtenis aan hem heb ik daarom een keer op een stille veldweg 1 minuut met mijn auto stil gestaan. 4 Mei was ook zo’n dag voor hem, al weet ik dat niet meer heel zeker en dat komt omdat ik er 1x bij ben geweest op de Dam. Dat was toch wel heel bijzonder. En dan is er 1 en 2 november, dan werd het graf van zijn ouders onder handen genomen. Er lagen steentjes op en die werden dan gewassen, tenminste de eerste jaren. De steentjes zijn weg van het graf, nu ligt er een steen op en onder die steen liggen mijn ouders, die we bijgezet hebben in het graf van de ouders van onze vader. Het is ook het laatste wat er van onze familie over is in Oirsbeek, dit graf van opa en oma en vader en moeder.
Dan denk ik aan Abraham die op weg was naar het beloofde land. Hij had nog niets toen Sara, zijn vrouw stierf: In Genesis 23 staat dat Abraham na de dood van Sara een stuk land kocht, met daarin een grot. Hij kocht het terrein voor 400 sjekel zilver en begroef er zijn vrouw Sara. Na de dood van Abraham begroeven Isaak en Ismaël hun vader bij zijn vrouw Sara. Toen Jakob, die naar zijn zoon Jozef in Egypte was getrokken, op sterven lag, vroeg hij aan zijn zonen om hem te begraven naast zijn vrouw Lea in de spelonk op de akker van Machpéla, waar hij Isaak en Rebekka had begraven (Genesis 49:29-33). Toen de Aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob dus gestorven waren hadden ze in Israël nog niets dan deze grafakker in Hebron. Generaties later zal Israël Kanaan binnen trekken onder aanvoering van Joshua. Het graf is er nog steeds in Hebron en het is een heilige plek voor Joden, Christenen en Moslims.
Mij vertelt het dat we onze doden niet moeten vergeten. Bij een uitvaart vind ik het altijd een indrukwekkend moment om met de nabestaanden de naam in de gedachtenishoek te bevestigen. Een hoogtepunt in het jaar is voor mij toch Allerzielen, als ik alle namen mag voorlezen van hen waarvan we van Allerzielen tot Allerzielen afscheid hebben moeten nemen. Zijzelf zijn er niet meer, maar we noemen de namen en koesteren wat ons dierbaar is. Ook dit jaar zondag 2 november om 19.00 uur doen we dit en brengen daarna het licht naar de graven om te gedenken.
Pastor Mattie Jeukens ofm